newton 5

เวลา 10.32 น. อุณหภูมิประมาณ 22.5 องศาเซ็นเซียน ณ ธนาคารแห่งหนึ่งในลอนดอน ผู้ที่มาถึงที่เกิดเหตุเป็นคนแรกไม่ใช่ใครอื่นนอกจากคุณนิวตัน

นิวตัน ได้มาถึงพร้อม ๆ กับโจนาธานกับเพื่อนของแฮนรี่ที่มาในช่วงเวลาเดียวกันกับที่นิวตันมาถึงไม่นาน

โจนาธาน : ผมโจนาธาน สเตลีย์ เพื่อนของคุณแฮนรี่ครับ                                                           

นิวตัน : คุณนั้นเองที่ให้แฮนรี่เอารหัสปริศนานั้นมาให้ผมแก้

โจนาธาน : ครับผมเอง ว่าแต่คุณคิดว่าไงกับการก่อเหตุในครั้งนี้ของคนร้ายมั้งครับคุณนิวตัน

นิวตัน : คนร้ายไม่ได้ปล้นอะไรไปเลยเหมือนหลายครั้งก่อนที่ผ่านมา ตอนนี้ก็มีแค่นีแหละที่ผมรู้

โจนาธาน : ครับ แล้วคุณสังเกตเห็นอะไรอีกไหม

นิวตัน : ก็ไม่น่ะครับ ไม่เห็นมีอะไรผิดสังเกตนอกจากเงินที่ไม่ได้ขโมยไปเหมือนครั้งก่อน ๆ นั้นแหละ

โจนาธาน : อืม.....

นิวตัน : จริงสินะ ผมคงต้องไปแล้วล่ะ เพราะมีลูกศิษย์ที่ผมต้องสอนรออยู่ที่เคมบริส ผมไปก่อนนะโจนาธาน ถ้ามีอะไรคืบหน้าก็ให้แฮนรี่มาบอกผมได้น่ะ

โจนาธาน : ครับคุณนิวตัน แล้วเจอกันใหม่ครับ

เวลา 11.00 น อุณหภูมิประมาณ 23 องศาเซ็นเซียน ณ มหาวิทยาลัยเคมบริส  นิวตันได้แต่นั่งคิดในใจว่า ” นี่ไบซ์นิส นายต้องการอะไรถึงได้ทิ้งรหัสแคลคูลลัสของฉันไว้ในที่เกิดเหตุกันแน่น่ะ”

เวลา 13.23 น อุณหภูมิประมาณ 25 องศาเซ็นเซียน และแล้วไบซ์นิสก็ได้มาถึงลอนดอน

เวลา 15.00 น อุณหภูมิประมาณ 21 องศาเซ็นเซียน ณ กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ

เสียงเคาะประตูหน้าบ้านพักของไบซ์นิสได้ดังขึ้น

ไบซ์นิส : นั้นใคร

ชายปริศนา : ผมเองครับคนรับใช้ของคุณ

ไบซ์นิส : เขามาก่อนสิ

ชายปริศนาเดินเขามาพร้อมแนะนำตัว  “ สวัสดีครับคุณไบซ์นิส ผมอัลเฟร  ขอรับ”